water

Vanmorgen was ik in mijn favoriete boekenwinkel, de Utrechtse boekenbar, deze winkel, waar je ook koffie kunt drinken, is op zich al een kunstwerk, zoveel mooie boeken en tijdschriften bij elkaar. En het lijkt alsof de eigena(ren) elk boek zelf heeft gelezen. Ik was vanmorgen niet van plan iets te kopen, maar op een of andere manier vind ik altijd iets in de winkel waar ik op dat moment mee bezig ben. Vandaag zag ik het prentenboek 'Ik praat als een rivier' van Jordan Scott en Sydney Smith. Echt het mooiste prentenboek dat ik ooit las. Op de cover staat een afbeelding van een jongetje in het water. Ik moest meteen denken aan mijn hooggevoelige zoontje die het meest zichzelf is als hij water voelt. Het jongetje in het boek heeft moeite met woorden, na een slechte praatdag op school neemt zijn vader hem mee naar de rivier, die hem helpt. Het boek staat vol mooie zinnen, maar deze raakte me het meest: Als de woorden om me heen moeilijk zijn om uit te spreken, denk ik aan de trotse rivier, die borrelt, en wervelt en woelt en raast.
Ook al ben ik geen zes jaar meer en zit ik niet graag in bad, dit boek gaf me vanmorgen de kracht om weer verder te gaan werken aan mijn expositie. Het thema van de expositie zal ook water zijn, en de kwetsbaarheid van de mens. Net als in de roman die ik aan het schrijven ben en waar elk nieuw hoofdstuk begint met een herinnering aan water.