Vier je alles

Ik hoorde een youtuber zeggen ( waarschijnlijk een bijna twintiger aan zijn stem te horen) 'En dan komt er een oudere vrouw binnen, ze is chagrijnig, logisch, dat heb je bij oudere mensen, die voelen dat ze doodgaan, daar word je chagrijnig van.' Ik schoot in de lach. Eergisteren kwam ik met een lekke band de fietsenwinkel binnen. Een gepensioneerde man die de fietsenmaker hielp, zei tegen zijn collega: kijk daar komt een ongelukkige vrouw binnen. Ik schoot in de lach, enigszins wel wat geraakt, 'nou ik ben idd wel ongelukkig met mijn lekke band ja'. Die kan ik wel repareren zei de fietsenmaker, over een uurtje is je fiets klaar. De weg lopend naar huis dacht ik over wat de oude man zei. Als ik nou 20 was geweest, zou ik dan vrolijker hebben geleken bij een lekke band. De lijnen in je gezicht die zakken, helpen natuurlijk niet echt. Maar van binnen voel ik me net zoals ik me vroeger had gevoeld bij een lekke band. Gek dat je dat aan de buitenkant niet meer of minder ziet. Het gevoel is mooi verborgen als een schat. In een mooi omhulsel dat je van a naar b brengt. Zelfs als je band lek is. En dat omhulsel gaat door weer en wind en dagen met 33 graden.
Vandaag las ik een citaat van Stella Bergsma, vier je tieten. Ik weet niet in welke context ze dat heeft gezegd, maar ik zou zeggen: vier je alles, je voeten, je kuiten, je navel, je chagrijnigheid, alles.
--